Familieopstellingen en systemisch werken bij scheiding
Een scheiding is meer dan uit elkaar gaan. Een scheiding, zeker wanneer er kinderen bij betrokken zijn, gaat gepaard met pijn. Het doet iets met je, met je bestaan, met je manier van kijken naar je verleden en naar je toekomst. Het uit de weg gaan van die pijn maakt de scheiding problematisch, niet de scheiding zelf. In plaats van het toelaten van de pijn kiezen ex- partners soms voor het vasthouden aan verwijten of het in leven houden van een schuldvraag. Een vechtscheiding is dan vaak het gevolg. Regelmatig spreek ik daarom ook de kinderen tijdens het proces dat hun ouders doormaken. Juist om te horen hoe zij dit beleven en wat zij met hun ouders bespreken.
De meeste pijn ligt bij wat er niet gezegd wordt!
Ouders willen hun kinderen sparen of vinden dat ‘het’ ze niet aangaat. Hoe vertel je kinderen dat je een ander hebt? Of dat je je zo vaak ergert aan elkaar. Nee, dan eerst maar gezellig met elkaar een dagje uit, of een leuk weekend, dan vertellen we het daarna wel. Kinderen voelen zich volkomen bedrogen na zo’n dag, vooral als later blijkt dat ouders al plannen hadden. Wat een toneelspel hebben ze opgevoerd zeg…. De meest prangende vraag bij kinderen is eigenlijk altijd de waarom vraag….waarom hebben jullie geen hulp gezocht, waarom gaan jullie nou echt uit elkaar…
Familieopstellingen en/of systemisch werken
Familieopstellingen en/of systemisch werken bieden een interessante en waardevolle methodiek om de kwetsbare en pijnlijke vraagstukken rond echtscheiding te benaderen en op te lossen. We doorlopen dan drie fases:
1. Binding
Binding gaat over onze behoefte om erbij te horen. Om te zorgen dat het ‘familiesysteem’ bij elkaar blijft. Bij een scheiding is dit goed zichtbaar aan het gedrag van de kinderen. Zij zullen nog lang na de scheiding ‘fantaseren’ over een hereniging en er alles aan doen om dit een handje te helpen. Eventuele nieuwe partners, passen uiteraard niet in de herenigingsplaatje en zullen vaak ‘gesaboteerd’ worden.
2. Ordening
Als een ouder de scheiding niet goed kan verwerken of dragen, dan zal een kind dit onbewust aanvoelen. Het kind kan dan bijvoorbeeld voor de betreffende ouder gaan zorgen. Hierdoor wordt mogelijk ook de natuurlijke ordening verstoord. Waarbij het kind de plek inneemt van de andere ouder en niet langer 100% kind kan zijn.
3. Balans
Het spreekt bijna voor zich dat als een ouder de eigen verantwoordelijkheid draagt van zijn/haar doen en laten, de kinderen weer hun eigen plek in het familiesysteem mogen innemen en de balans weer meer toeneemt.
Iets voor jou?
Hoe dit toe te passen is op jou / jullie situatie bespreken we graag, bijvoorbeeld in een gezinsoverleg. Neem hiervoor contact met ons op en kom vrijblijvend kennismaken!