“Gelukkig zijn onze kinderen heel erg makkelijk” horen wij cliënten wel eens zeggen. Deze uitspraak wordt gedaan als we het hebben over de zorgregeling voor de kinderen. Er volgt een zorgregeling die de ouders het beste uitkomt qua werk, sport, vrije weekenden, ruimte voor zichzelf of de nieuwe partner. Helemaal logisch ook. Maar als wij zien hoe de regeling er voor de kinderen dan uit komt te zien….
Een voorbeeld: De zorgregeling van Berend en Karlijn
Maandagochtend, na het pappa weekend nog bij pappa, maandagmiddag na school naar mamma, maandagavond eten ze bij oma, die de kinderen na het eten terug naar mamma brengt om daar te slapen.
Dinsdagmiddag haalt pappa ze uit school en brengt ze naar zwemles, ze eten en slapen bij hem. Woensdag na school haalt mamma ze op, zij werkt op vrijdag, dan komt het echt niet uit dat de kinderen er zijn. Dus woensdag staat mamma erop dat zij de kinderen heeft. Dan kunnen ze donderdagmiddag naar pappa tot vrijdagmiddag want dan brengt pappa ze naar mamma en eten ze bij mamma, dan is het haar weekend,
Bent u al afgehaakt?
En dit is pas 1 week hoor. Zonder de uitzonderingen zoals studiedagen, kinderfeestjes, sporten etc. En ziet u, net als wij, Berend en Karlijn gaan? Met hun tasjes, spulletjes, knuffels en voorleesboekjes. Wat een makkelijke ‘verhuisbare’ kinderen, heerlijk.
U kunt ze niet missen
“Ik kan ze geen hele week missen, ik wil ze zo veel mogelijk zien” zeggen beide ouders. Ook dit is helemaal logisch. U heeft er ook recht op om uw kinderen zoveel mogelijk te zien. En uw kinderen vinden het ook fijn om u te zien, zij zullen nu nog niet klagen en zich zoveel mogelijk proberen aan te passen aan de situaties. Immers zij weten en voelen ook hoe moeilijk dit voor u als ouders al is.
De gesprekken met kinderen:
Regelmatig hebben wij gesprekken met kinderen, tijdens of na de scheiding van hun ouders. Ook met onze Berend en Karlijn. Verlegen schuifelend op de stoel, onwennig, ze praten zachtjes, ze hebben duidelijk de verantwoordelijkheid gekregen en overgenomen voor het verdriet of geluk van hun ouders. Ze huilen en vertellen, over het verdriet wat mamma heeft als ze “alleen” is, dat pappa nu “alleen” naar voetbal moet omdat het niet zijn weekend is.
Ons pleidooi:
Maak een zorgregeling gericht op de kinderen! Wij helpen er graag bij!